Iedereen die vanuit Deurne richting Vlierden gaat ziet aan de rotonde sierteeltkwekerij Kools aan de linkerkant liggen. Het bedrijf, dat zijn oorsprong in 1976 had aan de Beukenstraat in de Sint-Jozefparochie is gespecialiseerd in het vermeerderen en kweken van uitgangsmateriaal van bijzondere, nieuwe en gepatenteerde sierconiferen. Begin augustus treedt de derde generatie Kools aan. We hadden een gesprek met vader Nelis en zoon Jop die ons wat meer vertelden over het bedrijf en hoe het zich ontwikkeld heeft. Daarom eerst terug naar hoe het allemaal begon.
De vader van Nelis, Jan, was bouwvakker, maar toen het werk afnam besloot hij zijn huis te verkopen en investeerde hij het geld in een eigen onderneming aan de Beukenstraat. Hij begon een tuincentrum annex tuinaanleg en kwekerij. Daar lag zijn hart. Na een succesvolle start ging het na een jaar of vijf mis; de gezondheid ging achteruit en het bleek niet mogelijk om op dezelfde voet door te gaan. Inmiddels waren er drie kinderen en brak een moeilijke tijd aan. Vader besloot het bedrijf aan te houden in de hoop dat een van de, toen nog jonge, kinderen het bedrijf nieuw leven in te blazen. Nelis was een jaar of negen en wist al dat hij het bedrijf wilde overnemen. Vanaf zijn elfde ging hij aan de slag. Hij was vooral bezig met het opruimen en de zaak in orde te houden. Hij ging in Eindhoven naar de stedelijke sierteeltschool en daarna naar de middelbare tuinbouwschool in Venlo. Toen hij daar klaar was nam hij, op 18-jarige leeftijd in 1992, het bedrijf van zijn vader over. Nelis: ‘Dat gaf rust voor mijn ouders. Ik was, besef ik me nu, nog wel erg jong.’
Verhuizing
Nelis ging aan de slag en het was hard werken. Op een gegeven moment zou er een scholencomplex – het nieuwe Peelland College – verrijzen op het perceel aan de Beukenstraat. Hoewel hij op dat moment niet meteen weg hoefde besloot Nelis met pijn in zijn hart met zijn kwekerij toch te verkassen naar een andere locatie, zodat zijn ouders een en ander nog mee konden maken. Nelis: ‘Financieel gezien niet het slimste, maar achteraf bekeken heb ik hier geen spijt van gehad. Ik ging verder aan de Vlierdenseweg. Een en ander in goed overleg met de gemeente.’ Dat was in 2003. In 2004 werd op het Vreek in twee fases grond aangekocht voor een vollegrondskwekerij van drie hectare. Nelis: ‘Dat was genoeg voor mij.’
Hagelschade
In 2016 werd het bedrijf getroffen door een enorm noodweer – een zogenoemde supercell – dat over Deurne trok. Het hele plantenbestand in de volle grond van het bedrijf werd total-loss verklaard. Een kantelmoment, aldus Nelis. ‘Wat ga ik doen?’ Op dat moment kwam Jop om de hoek kijken. Hij had interesse in het bedrijf en wilde daarvoor de nodige opleidingen voor volgen. Na enig nadenken werd in dat jaar besloten om door te gaan. Het bedrijf was goed verzekerd, maar lang niet alle schade werd vergoed. Jop werkte al op de zaterdagen en in de vakanties.
Kogel door de kerk
De plannen voor een overname namen steeds vastere vormen aan. En toen in 2020 Nelis en Jop een theatervoorstelling in Cultuurcentrum Martien van Doorne bijwoonden met als thema bedrijfsovername door de kinderen werd de knoop definitief doorgehakt. Nelis: ‘Het was een ludieke en confronterende voorstelling waar we echt iets aan hebben gehad. De zus van Jop was nog geen 18, maar toen ze die leeftijd had bereikt werd ze betrokken in het plan. Omdat haar interesses op een ander vlak liggen was duidelijk dat Jop als derde generatie het bedrijf over gaat nemen. Nelis: ‘We geven dit proces alle tijd. Zoals ik er destijds ingerold ben, dat wilden we voorkomen. Geen haast. Een rustig tempo.’
Stapsgewijs
De overname gaat stapsgewijs. In 2023 is er een V.O.F. gestart, waarin Jop is toegetreden. Nelis en Karin hebben begin juli hun nieuwe woning in het centrum van Deurne betrokken. Jop en zijn vriendin Bo nemen de bedrijfswoning aan de Vlierdenseweg over en gaan daar, na enige aanpassingen, vanaf 1 augustus wonen. De bedrijfsgronden en het ontroerend goed blijven in eigendom van Nelis, tot het moment dat alles overgedragen wordt aan Jop. Hoewel in basis veel hetzelfde blijft heeft Jop wel zijn plannen met het bedrijf. Jop: ‘op het Vreek is enkele jaren geleden nog ruim twee hectare erbij gekomen vooruitlopend op deze plannen.’ Die plannen zijn om, voornamelijk, grotere planten te kweken. Het zijn conifeerachtige planten, met als specialiteit Red Woods. Ook wel bekend als sequoia’s. en Sequoiadron.
Wereldwijd
Kools levert niet aan particulieren. Ze kweken en verkopen die door aan afnemers in de sector. De grote planten verlaten het bedrijf wanneer ze twee meter hoog zijn. De andere kunnen als stekjes of iets groter worden verkocht. Inmiddels levert Kools over de hele wereld. Het bedrijf heeft het Triple A MPS-keurmerk. Wat betekent dat ze aan de strengste eisen voldoen. Het bedrijf heeft een gesloten keten. Dit betekent dat ze niet afhankelijk zijn van derden. Jop: ‘We willen dit in basis zo houden. Dat is wel een uitdaging; klein blijven en alles correct doen. Kwaliteit boven kwantiteit.’
Toekomstbestendig
Er wordt alles gedaan om het bedrijf toekomstbestendig te houden. Nelis: ‘Wat dat betreft zitten we aan de goede kant. Onze producten nemen CO2 op en zijn het hele jaar door groen.’ Minpunt is wel dat het bedrijf aan de wet- en regelgeving voor de agrarische sector moet voldoen, terwijl ze niet te vergelijken zijn met een bedrijf zoals, bijvoorbeeld, in de intensieve veehouderij. De bureaucratie die dit met zich meebrengt, daar is Nelis wel klaar mee. Jop: ‘Omdat we serieus nagedacht hebben over de toekomst en niet gaan voor de massa, maar ons focussen op kwaliteit, zijn we klaar voor de toekomst!’
Op 1 augustus is het officieel voor Jop begonnen en gaat hij meer verantwoordelijkheid nemen. En, Nelis kan sindsdien voor het eerst op de fiets naar het werk.
Lees dit bericht ook op de website van het Weekblad voor Deurne:
